Scenograf i kostiumograf, pedagog. W 2019 roku otrzymała tytuł profesora sztuki. Jest absolwentką Wydziału Grafiki oraz Katedry Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiowała pod opieką m.in. prof. Janusza Stannego, prof. Teresy Pągowskiej, prof. Andrzeja Sadowskiego, prof. Marcina Jarnuszkiewicza. Dopełnieniem jej edukacji były roczne studia scenograficzne we Włoszech w Nuova Accademia di Belle Art w Mediolanie, w ramach programu wspólnoty europejskiej TEMPUS. Obecnie prowadzi Pracownię Projektowania Kostiumu i Przestrzeni Scenicznej na Wydziale Scenografii macierzystej uczelni.
Jako scenograf i kostiumograf współpracowała przy ponad 100 spektaklach w rożnych estetykach i konwencjach scenicznych dla m.in.: Teatru Narodowego, Teatru Polskiego, Teatru Dramatycznego, Teatru Studio, Teatru Współczesnego, Teatru Polonia, Teatru Ateneum, Polskiej Opery Królewskiej w Warszawie, a także Teatru Polskiego we Wrocławiu, Teatru Dramatycznego im. Jaracza w Łodzi, Teatru Wybrzeże w Gdańsku, Teatru Muzycznego w Gdyni. Miała możliwość pracy z uznanymi reżyserami, takimi jak: Izabela Cywińska, Piotr Cieślak, Andrzej Domalik, Jan Englert, Krystyna Janda, Jarosław Kilian, Kazimierz Kutz, Agnieszka Lipiec-Wróblewska, Ryszard Peryt, Andrzej Seweryn, Grzegorz Wiśniewski, i inni. Wielokrotna współpraca ze znakomitym aktorem i reżyserem Zbigniewem Zapasiewiczem zaowocowała cieszącymi się popularnością spektaklami dla Teatru Współczesnego w Warszawie i dla Teatru Telewizji.
Znaczącym etapem jej działalności był udział w spektaklach w reżyserii Zbigniewa Brzozy. Były to, realizowane głównie w warszawskim Teatrze Studio, adaptacje zarówno tekstów autorów współczesnych – Handkego i Turriniego – jak również Kafki, Czechowa i Gombrowicza. Szczególne znaczenie dla jej artystycznego rozwoju miała współpraca z wybitnym reżyserem francuskim związanym z Comédie-Française w Paryżu, aktorem i dramatopisarzem, Jacquesem Lassalle. W latach 2005–2015 zrealizowała scenografie do jego inscenizacji klasycznych dzieł dramaturgii – Szekspira („Król Lear”), Moliera („Tartuffe albo Szalbierz”, „Szkoła żon”), Marivaux („Umowa czyli Łajdak ukarany”), de Musseta („Lorenzaccio”) – w teatrach Narodowym i Polskim w Warszawie. Kontynuacją jej zainteresowań związanych z tradycją teatru francuskiego było spotkanie z artystami specjalizującymi się w inscenizacjach barokowych, reżyserem Ivanem Alexandre i scenografem Antoinem Fontaine, przy produkcji „Cyda” Pierra Corneille dla Teatru Polskiego w Warszawie.
Przygotowywała także kostiumy do filmów fabularnych Piotra Dumały „Las” i „Ederly” oraz do kilkunastu spektakli telewizyjnych. Jej kostiumy prezentowane były m.in. na wystawach: Global Qipao Invitational Exhibition, Poetry Chińskie Narodowe Muzeum Jedwabiu, Hangzhou (Chiny), 2020, Costume at the Turn of the Century 1990–2015, Państwowe Muzeum Teatralne im. A. A. Bahruszyna, Moskwa (Rosja), 2015, Od Irydiona do Irydiona. W stulecie Teatru Polskiego w Warszawie 1913–2013, Sale Redutowe, Teatr Wielki – Opera Narodowa, Warszawa, 2013, La bella semplicità, Muzeum Teatralne, Teatr Wielki – Opera Narodowa, Warszawa, 2012.
Istotny nurt jej działalności scenicznej to kostiumy do spektakularnych widowisk dla Teatru Muzycznego ROMA w Warszawie. Jest autorką kostiumów do 11 najpopularniejszych tytułów światowego musicalu, z powodzeniem wprowadzonych na rynek polski w autorskich wersjach non-replica, przede wszystkim we współpracy z dyrektorem TM ROMA, reżyserem Wojciechem Kępczyńskim. Wśród nich były prapremiery najbardziej znanych pozycji tego gatunku, takie jak: „Koty”, „Grease”, „Taniec wampirów” (pod opieką artystyczną Romana Polańskiego), „Deszczowa piosenka”, disneyowski „Aladyn Jr” (także dla Teatru Komedii Muzycznj w St. Petersburgu), „Mamma Mia!”, „Aida” Eltona John i Tima Rice’a, „We Will Rock You”, jak również oryginalne polskie musicale – „Piotruś Pan” (reż. Janusz Józefowicz), „Akademia pana Kleksa” i superprodukcja „Piloci” (reż. Wojciech Kępczyński).